Komunia duchowa
KOMUNIA DUCHOWA – SKARB DO ODKRYCIA
W sytuacji, gdy duża liczba katolików nie może przystąpić do
Komunii Świętej, konieczna jest głębsza refleksja nad znaczeniem i
sposobem przeżywania Komunii duchowej. Na stronie internetowej e-
KAI znajduje się artykuł ks. prof. Ireneusza Mroczkowskiego,
profesora nauk teologicznych, specjalisty z zakresu teologii moralnej i
etyki, zatytułowany „Komunia duchowa – praktyczne porady”
(https://ekai.pl/eucharystia-komunia-duchowa-i-pragnienie-komunii-
swietej-w-czasach-pandemii/). Znajdziemy w nim przypomnienie
nauki Kościoła na ten temat, w tym również teksty św. Jana Pawła II i
Benedykta XVI.
Pomocne będą zapewne również świadectwa osób, które od wielu
lat praktykują Komunię duchową oraz podane poniżej refleksje na ten
temat.
Świadectwo
„Komunię duchową przyjmuję dość często od kilku lat, zawsze
wtedy, gdy nie mogę uczestniczyć w codziennej Eucharystii.
Ponieważ mam dość słabe zdrowie, zdarzają się dłuższe okresy, kiedy
nie mogę wyjść z domu. W tym trudnym dla mnie czasie uczestniczę
w Eucharystii poprzez transmisje radiową lub telewizyjną i przyjmuję
Komunię Duchową. Dla mnie najlepszym czasem na ten akt jest
moment Komunii św. podczas transmitowanej mszy św.
Zauważyłam, że im częściej praktykuję przyjmowanie Komunii
Duchowej, tym mocniej, głębiej ją przeżywam i tym większym jest
ona dla mnie umocnieniem. Szczególnie w ostatnim czasie, kiedy z
powodu epidemii nie mogę wychodzić, Komunia Duchowa jest dla
mnie znakiem miłosiernej miłości Bożej, która wypełnia i rozpala
moje serce, umacnia moją wiarę, nadzieję i miłość” (Jolanta OV).
Pani Jolanta wskazuje na prosty i bliski jej samej, a pewnie także
wielu wiernym, sposób zaproszenia Pana Jezusa do swego serca.
Przeżywa to zbawcze wydarzenie śledząc transmisję Mszy Świętej.
Czyni tak od wielu lat i stara się przeżywać to wydarzenie coraz
piękniej. Komunia duchowa nie jest bowiem umiejętnością, którą się
posiada w jakimś doskonalszym stopniu od pierwszego jej przeżycia.
Z czasem jednak, gdy człowiek z wiarą i miłością zaprasza Jezusa do
swego serca, doświadczenie zjednoczenia z Nim jest coraz większe.
Komunia duchowa staje się skarbem, który człowiek coraz bardziej
odkrywa.
Przeżycie Komunii duchowej w czasie słuchania lub oglądania
Mszy Świętej za pośrednictwem środków przekazu, jest owocniejsze,
gdy człowiek się wcześniej do tego przeżycia przygotuje, a po
zakończeniu transmisji trwa w dziękczynieniu.
„Eucharystyczny wzór”
W celebracji Eucharystii Komunia Święta jest uwieńczeniem
wielu przeżyć. Najpierw są obrzędy wstępne z aktem pokuty, potem
rozważanie słowa Bożego z (wyznaniem wiary i) modlitwą
wstawienniczą, następnie udział w śmierci i zmartwychwstaniu
Chrystusa, uobecnianych pod osłoną znaków, a dopiero po tych
przeżyciach następuje wydarzenie, ku któremu wszystko zmierzało.
To dar sakramentalnej komunii, łaska zjednoczenia z Jezusem, Synem
Bożym, mocą Ducha Świętego. Człowiek, który dostąpił tego
zaszczytu, śpiewa pieśń uwielbienia.
Ten „eucharystyczny wzór” jest bardzo pomocny w przeżywaniu
Komunii duchowej także wtedy, gdy ktoś przeżywa to piękne i
niezwykłe wydarzenie osobno, nie śledząc transmisji Mszy Świętej.
Wtedy przeżycie Komunii duchowej może mieć następujący przebieg:
Wybierz miejsce, w którym możesz się skupić. Skieruje swoje
myśli i swoje serce ku Bogu. Rozpocznij modlitwę znakiem krzyża.
Proś o łaskę godnego przeżycia Duchowej komunii. Módl się także do
Maryi, która najpiękniej przyjęła Jezusa i uczy nas otwierać serce na
Jego przyjście.
Akt pokuty
Wzbudź w sobie szczery żal za popełnione grzechy. Możesz
odmówić spowiedź powszechną.
Rozważenie słowa Bożego i wyznanie wiary
Odczytaj wybrany fragment słowa Bożego. Wskazane jest
rozważenie czytań mszalnych przeznaczonych na dany dzień. Można
też rozważyć inny wybrany tekst, np.:
Jezus powiedział: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał
moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i
będziemy u niego przebywać” (J 14, 23).
Jezus powiedział: „Ja jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie
przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie” (J 14,6).
Jezus powiedział: „Wytrwajcie we Mnie, a Ja będę trwał w was.
Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, jeśli
nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeśli we Mnie trwać nie
będziecie” (J 15,4).
Jezus powiedział: „Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który
jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący” (Ap 1,8).
Po rozważeniu słowa Bożego wyznaj wiarę w obecność Pana i
Jego nieskończoną miłość, np. Wierzę, Panie, że zawsze byłeś ze mną,
wierzę, że jesteś we mnie i nieustannie mnie prowadzisz, wierzę, że
przychodzisz, abyśmy jeszcze bardziej byli jedno, jak Ty jesteś jedno
z Twoim Ojcem w Duchu Świętym (por. J 17,21).
Wspomnienie Paschy Pana Jezusa
Przenieś się myślą do Wieczernika, gdzie Jezus daje siebie za
pokarm, przemieniając chleb w swoje Ciało i wino w swoją Krew.
Pomyśl o Jego miłości, objawionej w męce, śmierci i
zmartwychwstaniu. Jezus powiedział nad chlebem: „To jest Ciało
moje za was wydane”. To „Ciało wydane” przyjmujemy w Komunii
Świętej. Jednoczymy się z Panem, który nas do końca umiłował i daje
nam udział w tej miłości. Tej jedności pragniemy również wtedy, gdy
przyjmujemy Komunię duchową.
Zaproszenie Pana Jezusa i przyjęcie Go
Obrzęd Komunii Świętej, przeżywany podczas Eucharystii, jest
bardzo bogaty w modlitwy i znaki. Rozpoczyna się od „Ojcze nasz”,
potem są inne modlitwy, a w końcu kapłan, ukazując wszystkim
konsekrowaną Hostię, mówi: „Oto Baranek Boży…”. Zgromadzeni
wierni odpowiadają: „Panie nie jestem godzien…”. Kapłan znów
ukazuje konsekrowaną Hostię, tym razem indywidualnie, mówiąc:
„Ciało Chrystusa”. Przyjmujący odpowiada: „Amen”.
Gdy przyjmujesz Komunię duchową nie widzisz tych znaków ani
nie słyszysz słów wypowiadanych przez kapłana, ale w sercu
przeżywasz to misterium. Z wiarą odmów „Ojcze nasz” prosząc o dar
zjednoczenia z Jezusem, Jego Synem. Wsłuchaj się w głos Ojca: „To
jest mój Syn umiłowany” i zaproś Pana Jezusa, aby do Ciebie
przyszedł. Proś Go, aby jeszcze bardziej wszedł w twoje życie, a ty
abyś jeszcze bardziej należał do Niego. Proś Ducha Świętego, aby
sprawił cud komunii między tobą, a Jezusem, bo tylko Duch Święty
jest źródłem prawdziwej jedności.
Uwierz, że ten, który był i który jest, znów przyszedł. Jest w
tobie, a ty jesteś w Nim. Przywitaj Go z wdzięcznością i radością.
Oczyma wiary staraj się zobaczyć Jego wielkość i miłość, Jego dobroć
i miłosierdzie, Jego pragnienie bycia z tobą i pragnienie, abyś ty był z
Nim. Powiedz Mu o swoim życiu i sprawach, które nosisz w sercu.
Dziękczynienie
Wielki jest dar Komunii i wielkie jest dziękczynienie człowieka,
który taki dar otrzymał. Nie zapomnij o dziękczynieniu i uwielbieniu.
Niech trwa i nieustannie wzrasta twoje zdumienie, że sam Bóg do
ciebie przychodzi i w tobie przebywa. Wielbij Boga z Maryją, bo
również tobie wielkie rzeczy Bóg uczynił i święte jest imię Jego.
Zakończ przeżycie Komunii duchowej znakiem krzyża.
Ks. dr Stanisław Szczepaniec